Prolog

              25 czerwiec 2012 r.

    Euro szał powoli chylił się ku końcowi a polscy zawodnicy rozjechali się na wakacje, które pozwoliły im zapomnieć o spektakularnej porażce u siebie.
   Na czas piłkarskiej zawieruchy, Zośka Kochmańska przyjęła pod swój dach przyjaciółkę z dzieciństwa Kenię Klopp. Młode studentki architektury poznały się jako kilkuletnie dziewczynki podczas wakacji na wyspie Wolin. Benita Kochmańska była w połowie Niemką przez co obie córki zarówno starsza Dominika jak i młodsza Zosia znały język niemiecki. Kenia wychowywała się bez rodziców, którzy zginęli w lawinie śnieżnej, podczas romantycznego weekendu w Alpach. Roczna dziewczyna była wtedy pod opieką dziadków, jednakże jej wychowaniem zajął się stryj Jurgen Klopp, ówcześnie obrońca w Mainz, aktualnie trener Borussi Dortmund.

   Dziewczynka nigdy nie odczuła braku rodziców, gdyż Ulla i Jurgen traktowali ją jak , swoje własne dziecko a i Kochmańscy darzyli nieśmiałą Niemkę wyjątkowym uczuciem.
  Witold Kochmański z zawodu inżynier, przebywał z małżonką na kontrakcie w Dubaju, zostawiając młodszej latorośli puste mieszkanie na warszawskim Żoliborzu.
Dziewczęta nie interesowały się za bardzo piłką nożną, toteż podczas Euro radośnie olewały cała zawieruchę z nim związaną. Nie wszystko jednak było takie złe, do stolicy Polski ściągnęły rzesze obcokrajowców, więc czas spędzały w przeróżnych dyskotekach.
  Podczas jednaj z nich Kenia spotkała chłopaka swoich marzeń, wysokiego bruneta z błękitnymi oczami, który perfekcyjnie mówił po niemiecku. Nieśmiała studentka z Dortmundu od razu rzuciła się w wir wydarzeń, które doprowadziły ją do ognistego romansu z Polakiem.
Przedstawił się jej jako Andrzej i odtąd większość czasu spędzała z nim i jego kolegą Sławkiem. Zośka poznała tajemniczego Andrzeja dopiero kilka dni po Kenii, gdyż musiała pilnie wyjechać do Krakowa a panna Klopp nie chciała jej towarzyszyć.
   Dwa dni później w mieszkaniu jej rodziców odbywała się impreza, na której bawił się również obiekt westchnień jej przyjaciółki.
- Witam jestem Andrzej a ty musisz być Zosia, prawda?- uśmiechnął się do niej prezentując przy tym rząd bielutkich i równych zębów.
- Zośka miło mi.- wymieniła z nim uścisk ręki, patrząc prosto w jego oczy.
Spokojnie mógłby reklamować pastę do zębów.- pomyślała potem.
 Andrzej był bardzo miły, ale coś w jego zachowaniu nie pozwoliło Zośce być do końca spokojną. Kenia miała tendencje do zadurzania się bez pamięci, ale dość szybko jej przechodziło.
- Jest fantastyczny prawda?- Kenia przytuliła się do Zosi, gdy zostały same w kuchni.
Co miała jej odpowiedzieć? Nie podoba mi się ten typek?
Wolała milczeć i obserwować sytuację w razie czego będzie interweniowała.
Przez cały wieczór popijała napój jabłkowo-piwny Somersby, obserwując uważnie otoczenie. Jakieś dwie godziny później, impreza przeniosła się do dyskoteki w centrum. Zośka nie bardzo miała ochotę na szaleństwa, przebyła dzisiaj ciężką podróż polskimi kolejami państwowymi, ale obiecała Jurgenowi i Ulli że zaopiekuje  się młodszą o rok Kenią. Państwo Klopp byli  na jej punkcie przewrażliwieni w końcu była ich oczkiem w głowie. Jej rodzice też mieli miliony uwag i zastrzeżeń gdy wybierała się do Dortmundu.
Wnętrze dyskoteki było ciasne i duszne w powietrzu zaś unosił się zapach spoconych ciał, wcześniej hojnie poperfumowanych. Roznegliżowane dziewczyny wiły się na parkiecie w objęciach na wpół pijanych facetów. DJ tak głośno podręcił muzę, że nie można było usłyszeć osoby stojące obok a co dopiero własnych myśli. Andrzej ze Sławkiem poprowadzili Kenię i Zosię do loży na samym końcu dwupoziomowego lokalu. Kelnerka w skąpym bikini(wnętrze dyskoteki było stylizowane na egzotyczną plażę) zebrała zamówienia,posyłając Andrzejowi zalotne spojrzenie trzepocząc sztucznymi rzęsami.
Ogólnie rzecz biorąc ludzie patrzyli się w stronę ich stolika z zaciekawieniem. Po kilku minutach Andrzej zniknął gdzieś z Kenią a jego kumpel Sławek chciał wykorzystać nadarzającą się sytuację.
- Studiujesz coś?- zapytał przysuwając się do niej.
Zośkę pociągnęło na wymioty, bo chłopak wcześniej wylał na siebie pół flaszki perfum, które w parnym pomieszczeniu zaczęły fermentować.
- Architektura wnętrz.- odpowiedziała odsuwając się od niego.
- A wiesz kim ja jestem?- wyszczerzył się ukazując lekko żółtawe uzębienie.
- Kim?
- Piłkarzem i Rober...- nie dokończył bo zorientował się, że powiedział za dużo.
- Robert?! Kim jest do cholery Robert?!- Zośka złapała piłkarza za poły koszuli wpatrują się w niego z wściekłością.
- Nie znasz go?!- kwiknął Peszko, gdyż on był tym sławnym futbolistą.
- A powinnam?!
- To jest przecież Lewy! Lewandowski! Nie kojarzysz? Na jakim ty świecie żyjesz? On jest najsłynniejszym polskim piłkarzem, gra w Borussi Dortmund! Nie znasz tria z Dortmundu? Auaaaaaaaaaa!- stęknął gdy studentka zdzieliła go torebką w ucho.
   Jak strzała wypruła z loży omiatając wzrokiem parkiet, na którym nie mogła znaleźć oszusta Lewego i jej przyjaciółki. Po dziesięciu minutach dojrzała w końcu zmierzającą ku niej Kenię. Dziewczyna płakała żałośnie a jej włosy, makijaż i ubranie były w kompletnym nieładzie.
- Co się stało?- przytuliła ją do siebie. - Gdzie jest Andrzej?
- On...on nie nazywa się Andrzej. - Kenia rozpłakała się jeszcze bardziej. - To jest piłkarz Lewandowski i ja właśnie z nim w toalecie a potem...
Zośka wpadła w furię, zostawiła przyjaciółkę na krześle przy filarze a sama pomknęła w stronę damskiego wc mając w oczach mord. Zastała tam fałszywego Andrzeja, który przeglądał się w lustrze z uśmiechem zadowolonego krokodyla.
- Ty też chcesz, żebym cię przeleciał?- uśmiechnął się do lustra w którym odbiła mu się twarz dziewczyny.
Nie namyślając się długo zamachnęła się torbą i przyładowała nią w sam środek gęby Lewandowskiego.
- Ty tępy ch**u! Złamasie pieprzony! Jak mogłeś?! Jak mogłeś ją wykorzystać!
- Sama chciała, jest zwykłą puszczalską pindą!- złapał Zośkę w pół chcąc wycisnąć na jej ustach pocałunek, ale w nie z nią takie numery. Z całej siły wbiła mu obcas w stopę obutą jedynie w markowe trampki.
Lewandowski zawył chwytając się za miejsce w które przed chwilą przyładowała.
- Jeśli jeszcze raz się do niej zbliżysz!- syknęła jak dzika kotka.- To połamię ci resztę paluchów w tej śmierdzącej girze i załatwie idealne przemeblowanie tej ślicznej buźki. I zapamiętaj to sobie, jeszcze cię zniszczymy! Nie wiesz z kim zadarłeś!- trzasnęła drzwiami zostawiając Lewandowskiego z bolącym problemem. Zabrała zapłakaną Kenię, wsiadając z nią do taksówki.
Tej nocy obiecała sobie jedno. Zniszczy Roberta Lewandowskiego i wszystkich, których kocha.
______________________________________________________________________________
No to wystartowałam z prologiem. Powiecie pewnie, że znowu Lewy- nasza najsławniejsza futbolista będzie robił za czarny charakter? Nie lubię go w wydaniu miłym, ale nie będzie miał aż tak rozbudowanej roli jak w poprzednim opowiadaniu. Potrzebny mi był ktoś, kogo z chęcią opiszę jako typowego ch**a i akurat padło na niego. Życzę Wam miłego czytania i mam nadzieję, że tutaj też będziecie zaglądały.
Zachęcam również zainteresowane osoby do wpisania się w zakładkę Informator-jeśli oczywiście chcecie być informowane o nowościach.
                                                                            Pozdrawiam Fiolka :*

PS. Chciałabym podziękować Dvingende za wykonanie dla mnie szablonu! :*