Rozdział II

 
    Jakub Błaszczykowski uśmiechnął się szeroko do swojej dwu i pół letniej córeczki, która przed chwilą zakasowała wujka Piszczka swoją elokwencją.
-  Stary nudzi mi się na tym przymusowym wolnym. Ciągle tylko lasery i masaże a ja bym pobiegał, pobawił się z piłką.
-  Ujek...- rumiana blondyneczka spojrzała na chrzestnego okrągłymi, błękitnymi jak wiosenne niebo ślepkami. -  Jak ci się nudzi...to siem pobaw cyckiem. - zachichotała a Piszczek patrzył na dziewczynkę z konsternacją.
    Kuba cały poczerwieniał a potem wybuchnął gwałtownym śmiechem, umilkł jednak bo małżonka zgromiła go swoim spojrzeniem. Pewnie znowu jak wyszła na zakupy i zostawiła go z małą samego, oglądał z nią jakieś durne seriale na Comedy Central.
   Dwa dni po poznaniu uroczych sąsiadek Błaszczykowskich, Łukasz chętniej zaczął odwiedzać swojego "Lolka" i jego małżonkę. Był chrzestnym małej Oliwki, więc znalazł sobie idealną wymówkę do codziennej obecności w domu przyjaciela i jego żony. Kuba cieszył się z tego, bo wiedział, że przynajmniej do listopada Piszczu nie będzie mógł grać a bez niego nie będzie tak fajnie na wyjazdach i w szatni.
   Agata - od trzech lat żona Kuby, lubiła Łukasza a ich męską przyjaźń i super poważne plany na wakacje traktowała z lekkim przymróżeniem oka i wielką dozą wyrozumiałości. Szkoda jej było tylko tego, że w Dortmundzie tak naprawdę nie miała bliższych przyjaciółek. Lubiła żony piłkarzy BVB, podczas wyjazdów zawsze towarzyszyła Kubie, integrując się z Las Chicas, ale gdzieś w głębi tęskniła za kimś z Polski, komu będzie mogła opowiedzieć wszystko przy kawie bez sztucznych uśmiechów, tony makijażu i wyluzowanej pozy.
  -  Widziałam cię przedwczoraj z naszą nową sąsiadką. - zagaiła Agata, dając małej owsiane ciasteczko. Oliwka wpakowała przysmak do buzi, bawiąc się grzecznie lalką.
-  Wyświadczałem jej koleżeńską przysługę a właściwie to jej i jej siostrze.
-  To ta śliczna brunetka, którą widziałem z okna w salonie? Chodziła po ogrodzie w jasnozielonym bikini z książką w ręku. - odpowiedział Kuba a Piszczek i Agata spojrzeli na niego podejrzliwie.
-  Jaką ty masz dobrą pamięć skarbie. - Agata spojrzała na męża ze słodyczą. -  A jak kazałam ci włączyć na noc pralkę, to zarzekałeś się, że masz początki sklerozy.
-  To była ona. - mruknął Łukasz.
-  Ej no wyluzujcie! Ty kochana żono, bo tylko ciebie miłuję głębią swej duszy i ty Piszczu, bo zauważyłem że twoje wizyty nie są tak całkiem bezinteresowne. Spodobała ci się ta dziewczyna!
    Łukasz nie miał zamiaru zaprzeczać. Chciał z nią jeszcze pogadać, ale po odwiezieniu jej do domu napadła go jakaś dziwna nieśmiałość. Co miał zrobić?
Wpaść do niej i rzucić.
"Hej dasz się zaprosić na kawę i porozmawiasz ze mną?"
-  Jest miła i nie gada tyle co jej stuknięta siostra.
-  Dominika?- zaśmiała się Agata.- Bardzo fajna babka, tylko okropnie zabiegana. Kiedy bym jej nie spotkała, zawsze gdzieś pędzi. Ma firmę organizującą wesela i o ile mnie pamięć nie myli Marcel Schmelzer korzysta z jej usług, więc na własne oczy ocenicie jej pracę.
-  Zapomniałem na śmierć, że ten ślub jest w tym tygodniu!- jęknął Piszczek.
-  A co cię tak martwi?- zapytał Błaszczykowski.
-  Garnitur! Ten z finału Ligii Mistrzów zalałem winem i plama nie chce zejść.
-  Chcesz powiedzieć, że zalałeś winem garnitur od Dolce&Gabbna? Piszczu aż tak ci się kasa przelewa jak Lewemu? Będziesz musiał sprzedać swojego opla.-  Kuba nie mógł się powstrzymać przed małą zjadliwością.
 Oczywiście, Piszczek nie posiadał Opla, tylko ciut droższy samochód...No dwa samochody. Zawsze jednak mieli świetny ubaw, gdy wszyscy myśleli, ze jeżdżą oplem.
-  Spadaj. Moja astra jeszcze za czasów gry w Polsce całkiem dobrze mi służyła. A ty tutaj nie gadaj o wydawaniu kasy bo wszyscy widzieli twoje ferrari. Czytałeś te komentarze, że kupujesz samochody pod kolor butów?-  zironizował Piszczek a Agata postanowiła pójść z małą do ogrodu.
   Zaczyna się batalia, z kogo bardziej śmieje się internet i kto ma co lepsze. Mogli tak godzinami a ją wyjątkowo to nudziło, bo zachowywali się jak pięciolatki w piaskownicy.
   Oliwka pomknęła na tyły domu, gdzie ukochany tatuś razem z wujkiem Piszczem, zamontowali jej plac zabaw. Agata w końcu miała chwilę spokoju na poczytanie ulubionej książki i napicie się mrożonej herbaty z miętą.
   Długo nie było jej dane wczuwać się w losy głównych bohaterów, bo od strony domu Dominiki Kochmańskiej rozległy się przeraźliwe krzyki.
Rzuciła się do furtki, biegnąć na oślep i zobaczyła siostrę sąsiadki leżącą na ziemi a jej gardło powoli zaczęło sinieć.
- Pomocy! Kuba! Łukasz!- krzyknęła przerażona. - Co pani jest? - zwróciła się do sąsiadki.
- Tor- rebka...psz czoła...- wychrypiała dziewczyna.
   Agata rzuciła się w stronę werandy na której leżała torebka. Bez ceregieli wyrzuciła wszystko z jej wnętrza, zaczynając energicznie przeszukiwać zawartość. Gdy znalazła strzykawkę wróciła do sąsiadki.
    Zosia leżała na trawie ledwie żywa, trzymając się za szyję która powiększyła się dwukrotnie.
Gdy Agata pochylała się nad nią, przez furtkę przeskoczył Kuba a zaraz za nim szedł Piszczek, gdyż jeszcze niezaleczone biodro nie pozwalało mu na brawurę.
-  Co jej jest?- jęknął Łukasz pochylając się nad Zosią.- Zosiu co ci jest?
-  Odsuń się Piszczu, trzeba jej zrobić zastrzyk!- Kuba porwał od przerażonej żony strzykawkę, pochylając się nad ręką dziewczyny  - Dzwoń na pogotowie Agata, ale z domu Dominiki. Nie trać czasu!
    Kobieta popędziła do środka, tymczasem Kuba niczym wytrawna pielęgniarka wkuł się w żyłę Zośki, podając jej lek odczulający.
    Piszczek cały czas trzymał jej drugą dłoń i pocieszająco głaskał po włosach. Zosia czuła jak uścisk w gardle i krtani powoli ustępuje, ale jeszcze nie miała siły nic powiedzieć.
-  Muszą ją zabrać, bo nie wiem czy nie obrzękła na tyle, że trzeba będzie zrobić tracheotomie. Mogła umrzeć.- Kuba przysiadł ciężko na trawie, tymczasem Piszczek uspokajał Zośkę, której błękitne oczy napełniły się łzami.
-  Wszystko będzie dobrze Zosiu, nie martw się.
-  Mika...ja...- szepnęła lekko, gdyż gardło odmawiało jej posłuszeństwa.
- Ciii nic się nie bój. Zawiadomimy twoją siostrę a ja pojadę z tobą na pewno cię nie opuszczę. - impulsywnie pocałował ją w czoło a ona spojrzała na niego z wdzięcznością.
Po chwili z domu wyszła Agata.
-  Będą za dwie minuty.- odpowiedziała- Jezus Maria Oliwka! Zostawiliśmy ją samą!- pobiegła w stronę ich domu, gdzie mała bawiła się w ogrodzie. Kuba wyszedł na ulicę żeby czekać na sanitariuszy a Łukasz uspokajał Zosię.
____________________________________________________________________________
Początek opowiadania a mnie już wzięło na takie dramatiko :D Lato, więc takie rzeczy się zdarzają a Zosia miała szczęście, że sąsiedzi zachowali przytomność umysłu.
Rozdział krótki, bo jestem chora ale nie chciałam Was zawieść. Obiecuję, że kolejny będzie długi i mniej dramatyczny a bardziej zapoznawczy w końcu Zośka musi poznać prawdę kim jest Łukasz. 
Miłego czytania!
                                                                               Pozdrawiam Fiolka :*