Rozdział 7

 
    Lewy, przyszedł do Kuby z jakąś pilną sprawą, prosząc by ten wyszedł z nim do gabinetu. Agata, posłała Łukaszowi zdziwione spojrzenie, na co obrońca odpowiedział wzruszeniem ramion. Nie wiedział w jakim celu Lewandowski pofatygował się do Błaszczykowskiego, w dodatku o tej godzinie.
Zośka, przeżywała katusze, czując jak złość pali jej wnętrze a ona nie może dać upustu swoim uczuciom. Lewandowski i jego obrzydliwy uśmiech a także wspomnienie tego w jaki sposób wykorzystał Kenię. Czy on nie ma uczuć? Musiał wiedzieć, że młoda Niemka była bratanicą Jurgena.
    - Wszystko w porządku?- Łukasz spojrzał na pobladłą dziewczynę.
    - Tak, jestem tylko zmęczona. - odpowiedziała wymijająco.
Piszczek, przytulił dziewczynę do siebie, czując jak jej serce, szaleje w klatce piersiowej niczym spłoszony ptak na uwięzi.
    - Chodź, odprowadzę cię do domu. - szepnął jej na ucho.
Dziewczynę przeszedł przyjemny dreszcz. Uwielbiała, gdy Piszczek przytula ją do siebie i szeptał jej do ucha komplementy. Czuła się jak każda, zauroczona dziewczyna, której przez brzuch przelatuje stadko motyli.
   Skinęła głową, wyswobadzając się z mocnego uścisku piłkarza. Agata, patrzyła na to wszystko z przyjemnością. Bardzo polubiła siostry Kochmańskie, zwłaszcza Zośkę, która była młodsza od niej, zaledwie o rok.
Bardzo cieszyła się na współpracę z Dominiką i Zosią.
   Błaszczykowska, skończyła licencjat z marketingu i zarządzania i chętnie przyjęła propozycję Dominiki, żeby pójść do pracy. Oliwka była na tyle duża, że można ją było posłać do przedszkola a samemu wziąć się za pracę.
Kuba, ucieszył się, że żona chce kontynuować karierę a potem uzupełnić wykształcenie o tytuł magistra.

   Piszczek i Kochmańska, pożegnali się z towarzystwem udając się wprost do domu dziewczyny. Drogę pokonali w milczeniu, ale gdy Zosia otwierała drzwi klucz wypadły jej z ręki. Schylili się po nie oboje, tak że ich dłonie się zetknęły a oczy obojga, skupione były na sobie.
   Łukasz, wahał się  długo. Pomógł Zosi wstać a potem objął ją i pocałował z namiętnością. Czuł, że to najwyższa pora, żeby zrobić krok na przód i pokazać Zośce, jak bardzo mu na niej zależy.
   Dziewczyna, odwzajemniła pocałunek, zarzucając obrońcy ręce na szyję. Stali tak przez dłuższą chwilę, zapominając o wszystkim naokoło. Nie liczyło się nic, tylko oni dwoje i uczucie, które rozbłysło między nimi, jak słońce w letni dzień.
    - Zosia, moja Zosia...- Piszczek tchnął w jej rozedrgane usta. - Nawet nie wiesz, jak długo czekałem, żebyś tak mnie pocałowała.
Zaśmiała się cicho.
    - Ja cię pocałowałam? To ty mnie pocałowałeś.- zaczęła się z nim przekomarzać.
Objęła go, tak jakby nigdy już nie chciała wyswobadzać się z jego uścisku.
    - Jesteś dla mnie ważna, wiesz?- zamruczał jej do ucha. - Bardzo...
    - Ty też, gdyby nie ty...- jęknęła.- Nie wiem co by się ze mną stało.
    - Wiem...cicho... To już za tobą, Kenia nie chciałaby, żebyś cierpiała przez nią.
    - Ona nie zasłużyła na taką śmierć. - po policzku Zosi popłynęła samotna łza.
Łukasz, starł ją wierzchem dłoni a potem pocałował drżące wargu.
    - Musisz o niej pamiętać, nosić ją w sercu ale ty żyjesz.
Stali tak przez dłuższą chwilę a potem dziewczyna zniknęła w domu, odprowadzana przez gorące spojrzenie piłkarza.

   Tymczasem w gabinecie Błaszczykowskich, Robert Lewandowski wytłuszczał sprawę z którą przybył do swojego rodaka.
    - Błaszczu, musisz mi dać alibi!- zaczął z desperacją w głosie. - Anka, podejrzewa mnie o romans!
Kuba spojrzał na kolegę z boiska.
    - Słusznie podejrzewa?- zapytał kpiąco.
Lewy wywrócił oczami.
    - Muszę ci się spowiadać?
    - A ja muszę dla ciebie kłamać?- odpowiedział pytaniem.
Lewy wypuścił powietrze a potem usiadł na kanapie pod oknem.
    - No kurwa tak! Zdradziłem Ankę, zadowolony? - zapytał ze złością.
    - Za miesiąc nasz ślub, wiesz co będzie jeśli ona się o tym dowie a potem mnie rzuci? Skandal! Prasa będzie miała używane, matka mnie przeklnie i zrujnuję sobie reputację.
    - Lewy jak zwykle myślisz fiutem. - warknął Kuba. - Czego akurat ja mam być twoim alibi? Przyjaźnisz się z Goetzem i Reusem.
    - Anka ich nie lubi. - odburknął. - Ty jesteś ułożonym małżonkiem, masz dziecko, jesteś idealnym alibi!
    - Kurwa Lewy! Jak zapyta, powiem że byłeś u mnie, ale ja o twojej zdradzie nic nie wiem. Gdybyś był uczciwy, to byś się przyznał.
    - Po co? To był nic nie znaczący romans.- Lewandowski uśmiechnął się przebiegle.- Chcesz wiedzieć z kim?
    - Nie interesuje mnie ta wiedza.- Kuba, wściekł się na kolegę.
    - Super, to zostanę u was przez jakiś czas. - klasnął w dłonie i wyszedł.
Błaszczykowski miał ochotę ukręcić mu głowę. Lewy, był tak głupi, że ustawa nie przewiduje takich zachowań. Szkoda mu było Anki, bo żadna kobieta nie powinna być zdradzana a ten wałkoń wcale tego nie żałuje.
    - Prawda jak oliwa...-pomocnik mruknął do siebie wracając do salonu.

_____________________________________________________________________________
Przepraszam, że tak krótko ale dzisiaj idę na chrzciny ;) Oglądałyście wczorajszy mecz Polaków? Słów mi zabrakło, żeby opisać pracę sędziów.
I ten wzrok Kubulka, gdy dowiedział się, że bramka jest nieuznana. Ech...
Prawie nigdy im się nie udaje a ja i tak ich uwielbiam <3
Życzę miłego czytania. 
                                                                    Pozdrawiam Fiolka :)